Wednesday, November 26, 2008

Благодарам

Ти ја дадов сржта на мојата душа,
студенило распарчено ко стакло
фрлено на малиот изгниен под
кое бара жарче,
трошка топлина.

Се прашувам,
дали заблескаа моите очи
кога ми ја врати насмевката?
Дали ја прочита пораката
испишана на одблесокот
од зраците на мојата душа?

Нема да те замолам
да ја носиш
мојата тајна,
не сакам овој
проклет ѓердан да биде
обесен на твојот врат.
Не го примај,
не вреди.

Погледни ја
малата пеперутка
со раширени крилја
на моето овенато лице
која ми ја подари
и прими ја мојата скромна благодарност
за твоето огромно добродело.

Знај дека таа мала пеперутка
го симболизира доаѓањето на пролетта
во мојот мал распаднат свет.



Посветенa на Златко!

No comments: